11 aug 2014 - 16:44
GELMERSEE 16 juli 2014
We willen als eerste serieuse wandeling vandaag iets nieuws doen, we moeten er wel de Grimselpas voor over, maar ja .. We vinden het direct, nog plaats op de parking, en we kunnen nog met de kabelbaan van 10.00 mee. Simpel is het hier echter niet, je krijgt een uur dat je terug de bahn moet nemen, en we zien het niet zitten om er een koers van te maken en heel de tijd op ons uurwerk te moeten kijken plus de stress of we het nog gaan halen…. Dus het probleem is rap opgelost, we nemen enkel en zullen wel te voet terug komen. De reis op zich is een belevenis, zo steil, en de afstand tussen het stationetje en ons wordt bangelijk . Maar ik heb echt geen schrik, na 10 min. Zijn we op onze bestemming, de zekerheids buizen gaan omhoog en we mogen eruit. We kennen het er niet en besluiten om langs de linkse kant van het meer te beginnen… wat omhoog wat omlaag, maar over de rotsen, het is zoals we graag doen, niet eentonig, en waar het wat smalletjes wordt is er een kabel . Helemaal op het einde is het tijd om onze pic nic te verorberen, en het smaakt. We liggen op schema, niet dat het moet , maar we willen wel eens weten hoeveel meer tijd we nodig hebben. De andere kant is meer zand en hier een daar een riviertje. We kijken onze ogen uit, het weer is ons goed gezind en de zon brandt om ons witte vel. 20 min langer doen we erover als de opgegeven tijd. En dan na een laatste blik beginnen we aan de afdeling. Steil , heel steil met allemaal trappekes ( heel ongelijk) maar we doen het rustig aan, hier en daar wat rusten, we hebben een schoon zicht op één van de vele stuwdammen…. Dan moeten we de straat oversteken , en daar zien we dat we ook weer redelijk goed op tijd liggen, en fier dat we zijn. Gelukkig draaid de weg het bos in en niet naast de hele drukke baan. Hoeveel motto’s we vandaag gehoord en gezien hebben, ik ben de tijd kwijt. En dan zijn we op ons vertrek punt maar om het plaatjes kompleet te maken lopen we nog eventjes over de hangbrug en dan is de cirkel rond. Het terrasje van hotel Handegg is heel uitnodigend, en we bestellen ons een crème , dat hebben we nu toch wel dubbel en dik verdiend . We laten het ons smaken. Daarna terug naar onze bakkersoven wat een auto schijnt te zijn. En omdat het spitsuur al een tijdje voorbij is verloopt de thuisreis vlot. Een dag met 5 sterren en een gouden randje………..; morgen zal het rustig aan zijn, we gaan de trein naar Chamonix nemen.
