Hier ben ik dan terug met het laatste verslag voor dit verlof.
Morgen nog boodschappen doen, we gaan altijd met een volle wagen naar huis, kwestie van het verlof thuis nog wat voort te zetten.
Dan de valiezen maken, de auto inladen, denneappels plukken.
Hier wat opkuisen, en het zwaarste van alles overal goede dag gaan zeggen, en dan komen die vervelende waterlanders ............
Na onze lange dag van gisteren wilde we niet te laat gaan slapen, maar ...... we waren maar juist uit bad toen de "belgische" delegatie hier in Thyon ons kwamen uitnodigen om een glaasje wijn te komen drinken op het terras hier op ons verdiep.
Het was gezellig, de wijn en de eigengebakken taart lekker en voor we het wisten was het 23.30u als we ons bed inrolde.
Vandaag onze laatste dag hebben we het , om het op zijn antwerps te zeggen " onze tenen uitgekuist".
Om 8 u reden we de garage uit en om 10.40 u begonnen we boven op Fiescheralp ( kuhboden) onze wandeling.
Wat ik geschat had op een 5 km bleek al gauw het dubbele te zijn, een stuk te voet, de tunnel door, 1 km dan gepicknickt, en toen ik het ijs in het oog kreeg , wel dan kan heel de wereld me gestolen worden .
Ik wou en ik zou er bij geraken, al was het op handen en knieen.
IMGP1885.jpg Had Marc deze keer niet mee gekunnen ik had hem laten zitten, al was het tot er bloemekes uit zijn oren kwamen..............
Marjellensee is een zijkant van de Aletschgletsjer die afbrokkeld.
Het is al jaren geleden dat het zich nog voorgedaan heeft, en nu het zover was, zou ik het persoonlijk zien.
We bleven maar dalen, en ik dacht wel " straks moeten we terug" maar ja een kermis is een geseling waard, dus dat was van latere zorg.
Ik had iedereen van jullie ergraag persoonlijk bijgehad, om het schouwspel te beleven.
IMGP1904.jpg Het moeilijkste van dit verslag is dan ook het kiezen van de foto's.......
IMGP1893.jpg In zulke omgeving blijf je natuurlijk fotograferen.
Hier links onder Marjellensee, rechts boven het Jungfraugebied.
IMGP1922.jpg Nog iets voor het familie archief..
IMGP1888.jpg? Maar stillaan is het dan toch tijd om met spijt in het hart de terugtocht aan te vatten.
Wonder boven wonder, stijgen we rapper dan we verwacht hadden, zeker het eerste steile deel.
We nemen er nog ene op het terras van de Gletsjerstubbe, en dan terug door de tunnel.
Ook het terras van de kabellift vereren we nog met een bezoekje.
In de Rhonevallei is de hitte weer te snijden en we moeten bijna een uur aanschuiven om door Visp te geraken.................. en dat in 34°....
