Omdat Marc op twee dagen voor het verlof nog een epudurale infiltratie moest krijgen ( Voor onze noorderburen, zoiets als een ruggeprik maar dan met langdurige werking) zagen we ons verlof, blij maar ook heel sceptisch tegemoet.
Zou het echt wel helpen tegen de pijn ??????? .Bleek later wel in de knieen verlichting te geven , maar niet zoals gehoopt voor de voeten.
De reis kennen we al blindelings en het ging allemaal heel goed, hier en daar een bui, in Luxemburg de tank/koffiestop. Dan door Frankrijk is het mijn beurt om te rijden en kan de echte chaufeur wat rust genieten. Dit jaar heb ik goed mijn best gedaan en gereden tot in Prattelen.
Daar is het gevoel van thuiskomen al heel erg aanwezig en ik weet zeker dat jullie allemaal weten wat ik bedoel.........
Rond 14.00u waren we in Conthey en zijn daar de broodnodige boodschappen (slaat vooral op het brood) gaan doen.
En tegen 16 u waren we boven ........ ons vacantie paradijs.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/CH2004322.jpg?t=1187371606 Zaterdag 7/7.
Zoals steeds is de eerste vacantiedag er een om te verkassen lees aclimatiseren.
We beginnen dan onze toer in Visp en zakken zo via Sierre en Sion af, hier wat , daar wat elke winkel heeft wel iets dat we kunnen gebruiken.
Verklaar ons aub niet zot ,maar we eten ieder verschillend brood, dat dan nog liefst van twee verschillende winkels moet komen ook
kwesite van ze allemaal wat te gunnen.
Omdat het zulk prachtig weer was, hebben we onze boodschappen wat ingekort, en zijn diezelfde middag nog een heel eenvoudige wandeling gaan doen naar Les Chottes.
Het is een gedeeltelijk omgebouwde koeienstal waar ze een restaurant van gemaakt hebben.... met groot terras.
Later zullen we hier nog eens komen met onze reisvrienden op weg naar Combatseline, maar dat is een ander verhaaltje.
Na een uurtje terug waren we op ons vertrekpunt en hebben ons getracteerd op een avondmaaltijd bij Nino in de Pinokio.
Moe maar tevreden na een lange dag en ongeveer 950 km legde we ons hoofdje te rusten.......... en droomde van een prachtig verlof.
Maar het bleef niet bij een droom.
8/7 Dallaschlucht en Evolene.
Met een stralende zon vertrokken we die zondag naar de Dallaschlucht in Leukerbad. Verleden jaar waren we grandioos uitgeregend, het zou nu wel beter zijn .
Helemaal het dorp door en daar op de parking een plaatsje gezocht en de parkeermeter gespekt.
Wij op weg.. eerst een klim misschien niet zo zwaar, maar na een jaar niksen en lantefanteren bleek het toch wel tegenvallen….maar de aanhouder wint, dus wij ook en kwamen we aan het meertje.
Daar werd de innerlijke mens versterkt en konden we verder om de rondgang te maken via de schlucht.
We waren nog maar goed halfweg en wat denkt ge ???????? juist ja, de regen was er ook.
Hebben ons niet laten kennen en toch door gestapt, water onder ons, water op ons, we zijn tenslotte toch oud schippers voor iets……….
Het is heel mooi gelegen en nog nieuw uitgerust wat trappen en kabels betreft, wat me al een troost leek met mijn hoogte vrees en evenwichtstoringen…
Tot aan de auto was het maar een kleine wandeling en dan maar terug richting Thyon.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01726.jpg?t=1187378035 Maar onderweg bedachten we ons, en konden evengoed doorrijden naar Evolène…….
De tijd is er blijven stilstaan, en het ene chaletje is al meer scheef gezakt als het andere.
Ik heb altijd de indruk als er eentje van tussen pakt heel het dorp in mekaar zakt.
Het heeft destijds nog gediend als decor voor de film “ combat contre l’eau” een film met Gustave Knutt in de hoofdrol. Die heel goed de strijd weergaf in de jaren stillekes van het nut van de bise.
Als het hamertje stilviel boven in de wand, dan werd er lotje getrokken wie de gevaarlijke klus moest klaren………. Ook deze film was voorzien van de nodige romantiek , maar toch ging het belang van het verhaal niet verloren……
Ondertussen was de regen van gedacht veranderd en konden we op een terrasje genieten van een kopje koffie . En ook de eerste frambozen van dit verlof gekocht. Hebben ze voor alle veiligheid maar in de koffer gestoken of het was goed mogelijk dat ze Thyon niet haalde.
Ook deze dag liep teneinde . En omdat het niet alle dagen feest is zelfs in het verlof niet, is “ mijne” kok dan zelf maar begonnen. Het smaakte heerlijk……… en op naar de volgende dag.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/190703Evolene5.jpg 9/7 Montreux.
We konden onze ogen maar slecht geloven toen we maandag morgen onze kijkers opentrokken…
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01743.jpg Zaten we in de verkeerde film ? of hadden we ons van seizoen vergist…….. maar omdat we weten dat het gemiddeld elk jaar wel eens een dag wit ziet, lieten we ons niet afschrikken en kozen we richting Montreux………. Het is tenslotte nog onze eerste week, en de onderdanen van Marc protesteren gemakkelijk, iets wat ik niet mag ….
Dus vandaag een autodag . Lui zijn is niet schoon maar wel heel gemakkelijk.
Ik denk dat de meeste onder U wel bekend zijn met Montreux of er toch al wel foto’s en afbeeldingen van gezien hebben.
Het is al vergane glorie wat de klok slaat, uit de tijd dat de engelse het reizen naar Zwitserland begonnen te ontdekken.
En de luxe en de pracht en praal meenamen.
Instituten, scholen, hotels allemaal uit dezelfde “klassetijd”.
Het jaarlijkse festival maakt er altijd een groot deel van het leven uit in maand Juli, dus ook dit jaar weer.
We waren eigenlijk nog te vroeg op de dag om van de kraampjes en gezelligheid te genieten, en ook daar druppelde het.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/CH2006176.jpg Een van de mooiste en chickste hotels aan het meer.
Bussinessuite voor 120.000 BF per nacht ontbijt inbegrepen….maar de klinken van de deuren stonden me niet aan, dus terug richting Thyon.
Zou het morgen beter zijn ??????? afwachten maar en ons zeker niet laten bang maken.
Aosta is niet ver af en daar is het dinsdag markt.
Aosta 10/7
De volgende dag dinsdag , hetzelfde uitzicht, en op het terras een temp van _4° ja amaai.
Dus geen twijfel mogelijk Aosta hier komen we.
Over de grand St Bernard is het altijd schoon rijden, zeker nu in een sneeuwstorm, maar kom een kniesoor die daar op let of last van heeft.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01746.jpg We zijn niet gestopt op de col in de ijdele hoop dat het straks bij de terugkeer beter zou zijn.
Er zijn ontelbare werken aan de gang op de italiaanse kant, ik had medelijden met de arbeiders, koud, tegen het vriezen af en toch deden ze voort. Ondertussen uitkijkend naar ieder voertuig dat voorbij reed, om geen onnodige brokken te maken.
En wat we gehoopt hadden kwam uit…….. in Aosta verwelkomde ons een stralende zon en 24°. Dat is nu een voorbeeld van op je wenken bediend worden.
We hadden geluk en vonden een parkeerplaats in het hartje stad, niet ver van die oude poort.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01763.jpg Wat kan je op een markt al beter doen dan slenteren, platte vingers krijgen van overal aan te voelen en te keuren………. Tot we opeens oog in oog stonden met een vlaamse marktkramer, hij bleek uit Vichte te zijn, maar woonde daar wel in de omgeving. Zeker de liefde gevolgd..
Hebben die mens dan ook wat gegund en een dunne vliestrui gekocht voor Marc.
Dan via onze zelfde weg terug.
Onderweg klaarde het wat op, maar eens boven was het terug winterwonderland…
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01766.jpg Zijn toch maar gestopt boven op de col, iets warms kan er altijd wel bij op zulk een moment.
En al doen we het alle jaren toch nog maar eens het klooster binnengewandeld……
Hopelijk word het morgen beter. Ik ben geen mens die 30° nodig heeft maar droog mag het toch wel worden.
Mex 12/7
Omdat we de dag voordien rustdag gehouden hadden, lees Brig,Sion en Conthey bezoeken, gingen we vandaag stappen.
Ik had op een folder een smal weggetje zien staan, uitgehouwen in de rotsen en dat zou het worden.
Met niets moet ge zoveel geduld hebben als met een vrouw dus ………
Wij naar Mex gelegen op een hoogte van 1135 m , dus in vergelijking met Thyon ( 2100 m) een makkie.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01777.jpg Ja dat had ik gedacht.
Het begon al goed, toen we op de parking onze bergschoenen wilde aandoen kwam ik tot de conclusie dat ik geen sokken bij had.
Het is de eerste keer dat het me overkomt en beslist de laatste.
Goede raad was duur en om sokken te vinden .;hopeloos.
Er stopte een auto naast ons en ik vroeg of er in Mex soms een winkel te vinden was.?
Ja er was ene, ik ga het aan jullie verbeelding overlaten wat voor iets het was.
Een beetje suiker, een stukje kaas, enkele doosjes conserven enfin veel geld kon je er niet kwijt.
Die mevrouw van de auto ging mee, en zag dat ik niet gesteld geraakte.
Ze nodigde me toen uit om meer naar haar huis te gaan, en ik kreeg van haar sokken, ( waar vindt ge nog zulke hulpvaardigheid) als we terug kwamen moest ik ze maar ongewassen aan de deur leggen.
Dus wij op stap, maar geen kaart , geen plan niks..
We zijn dan in een bos beland, het werd steeds steiler, zagen nergens aanwijzingen naar Au de Mex, geen hoogte aanduiding.
Ik indachtig dat ik nog terug naar beneden moest op zulke steil weggetje bezaaid met dennennaalden van verschillende jaren was de lol er gauw af.
Zijn dan na het voorbij gaan van de prachtige waterval en het leegmaken van ons ijszakje ,na enkele uren op onze stappen teruggekeerd.
Ik heb heel braaf mijn sokken aan de eigenares terug geven, en deze week is er voor haar een kaartje vertrokken met nog een dikke merci op. Het was het enige dat het menske wou.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01796.jpg Al hebben we dan ons einddoel niet gehaald, iets dat ik verschrikkelijk vind en me zelf als “gefaald” bestempel .Toch was het zeker geen verloren dag.
Het was nieuw, de vogeltjes zongen zo mooi, en we hebben op heel onze wandeling geen mens gezien……………en dat is dan de totale rust.
Essertse te voet en terug:13/7
Vrijdag den 13 en er is niets op onze kop gevallen…
Vandaag laten we de auto op stal, en nemen tram 2.
Essertse is de vroegere kaasmakerij van de gelijknamige alpage, maar werd enkele jaren terug omgevormd tot een skihut.
Het is nu een welkome onderbreking voor al diegene die de 16 km naar de barage Grand Dixence wandelen. Wij vinden Thyon –Essertse heen en terug al genoeg.
Dit jaar hebben we geen geluk. Er zijn werken bezig aan de zetellift van Etrolla die ons anders heel gemakkelijk naar 2.300 m brengt.
Dan maar op stap, ieder onze rugzak, vol goede moed en de rest.
Het is een fijne wandeling die grotendeels bergop gaat.
We passeren de meertjes “ les gouilles” weinig water dit jaar.
Nog wat verder schijnt er ooit een meteor ingeslagen te zijn, en heeft een gat gelaten, wel eigenaardig op zien.
Verder lopend bereiken we ons einddoel.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/160703Essertse.jpg Sandra van het verhuur bureau Thyon immobilier is er deze week gastvrouw met de kinderen en enkele vriendjes.
We nemen er een kom soep, drinken nog iets, er worden foto’s genomen om later aan hun door te sturen.
Dat is nu het voordeel van ergens lang te komen, je kent er God en klein pierke.
We vangen dan onze terugtocht aan, via het grotje van Persévérence ( sorry als het niet juist zo geschreven wordt). We hebben onszelf als taak gesteld om elk jaar een kaars mee te nemen en het grotje hoe klein het ook is te verzorgen. Dus de oude kaarsen en afval word in onze rugzak geladen, nieuwe gezet en onze taak is weer volbracht.Het geld laten we liggen, ik weet niet wat er mee gebeurd,daar zal een volgend iemand wel over beslissen.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/160703Essetse5.jpg We komen vermoeid en gestoofd door de zon terug op de studio.
We hebben het weer geschaft, en dat is het voornaamste.
Andere mensen zullen deze tocht in een wip doen, wij hebben er de ganse dag aangespendeerd, maar dan ook even zolang plezier eraan beleefd.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/160703Essertse7.jpg Torrentbahn. 14/7
Vandaag gaan we richting Leukerbad, rechts naar omhoog met de Torrentbahn.
We gaan proberen om de Torrenthorn te halen maar ………
We hebben er een gewoonte van gemaakt telkens we gelijk waar boven komen om eerst iets te gaan drinken, en aan de hoogte te wennen.
Dus deze keer ook.
Het restaurant /Hotel hoogt ultra modern, en futuristisch.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01820.jpg Het kan in de winter misschien wel prachtig zijn, maar nu is het er een bakkersoven.
Dan gaan we op weg, maar na enkele stappen weet ik al,dit wordt niks.
Marc moet het bekopen van de dag daarvoor zover gelopen te hebben.
We geraken met moeite tot aan het gesloten hotel ver van de col te halen.
Onderweg komen we een hele lieve mijnheer tegen die deze foto neemt van ons, en die wel de top haalt.
Via een kleine omweg komen we terug aan de kabelbaan, en we hebben ons voor enkele uren op het terras gezet….. genietend van de Walliseralpen in al hun pracht en praal.
Zeg nu zelf, waar vindt je zoveel 4000 op een rij/hoopje ???
Geniet je even met ons mee van het uitzicht.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01827.jpgVessyonas 18/7
Waar de grens ligt tussen Thyon en Vessyonas ik zou het niet kunnen zeggen, en ga me er zeker geen zorgen om maken.
We gaan de kabellift onderdoor, en besluiten om de knieën van Marc zo weinig mogelijk te belasten.
Zeg maar de grotere weg te nemen ,in plaats van de steile dwars door het bos te lopen.
Vessyonas of is het Vessyonaz ligt zo een 900 m lager dan Thyon, dus daar zijn we een dagje braaf mee.
Het is totaal niet vermoeiend, en we houden ons eigen (slakken)tempo aan.
Wat er zo aangenaam aan is, je blijft het zicht houden op Sion, en de Berneralpen.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01930.jpg Het zigzag weggetje links is de baan naar Nendaz…..
Onderweg komen we Remointse tegen( wat de opstijg betekend. Dus met de koeien naar boven komen) een cafe-restaurant. De eigenaar kent ons van andere jaren, en we blijven een tijdje zitten en genieten.
We dalen dan verder af en komen in het centrum van het dorp uit.
Doen nog een klein beetje van de Bise De Vex en nemen het dan gemakkelijk.
Geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt van deze tippel nog eens in de omgekeerde richting te doen. Het is goed geweest en nu zweven we terug naar ons nestje.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01933.jpg De verleden jaar totaal vernieuwde cabines ….
Chamonix 20/7
Vandaag gaan de grote middelen ertegen aan.
Het kan niet meer op als met geweld.
Zoals elk jaar een bezoekje aan Chamonix.
Dat is het voorrecht van waar we zitten, je bent overal dichtbij.
Aosta/ Chamonix/ ongeveer 120 km.
We willen met dit prachtige weer wel naar boven en dan liefst heel hoog, maar ….
Ze gaan ons niet vangen he zoals enkele jaren geleden.
Kaartjes kopen en dan een nummer krijgen dat ge maar drie uur later naar boven kunt, ondertussen was alles dicht getrokken en hadden we ons dure geld beter van de eerste keer in het ravijn gegooid.
Lukt de Aiguille Du Midi niet dan nemen we aan de overkant de Brevent.
Maar het lukte,we konden direct instappen .
En ondertussen zijn de cabines ook al eens vernieuwd, dus de luxe kon niet op.
Er bestaan geen superlatieve genoeg om het daar te beschrijven.
Het iets gaan drinken was zeker geen overbodige luxe deze keer.
Het hoogte verschil dat op deze korte tijd overwonnen word, kunnen de hersens niet volgen, ( de mijne zeker niet, ze zijn al niet van de rapste).
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01939.jpg Dit is de Brevent indien de aiguille niet lukt was dat het alternatief
Daarboven moesten we zijn .
Op het tussenstation zie je deze nog af te leggen weg, en zonder ene paal ertussen brbr.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01945.jpg Er is gene ene kermis molen die zo hard draait als ik bij het bovenkomen.
We konden rondwandelen zoveel we wilden, hadden ogen tekort om alles in ons op te nemen.
-De klimmers en dalers voor onze neus.
-Zij die in een tentje de nacht doorgebracht hebben in de sneeuw.
-De Cabane die bevoorraad werd met de helikopter.
-De verschillende talen die we rondom ons hoorde was ook multinationaal.
Maar een mens heeft geen talen nodig als de vriendelijkheid en behulpzaamheid boven komen.
Er zijn altijd bereidwillige handen die ,willen wel foto’s nemen
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01949.jpg De Mont Blanc zelf die zat nog in de wolken, maar de rest was indrukwekkend genoeg dat we die ene niet miste.
Het was er 4° , maar gelukkig ben ik niet van de kouwelijkste, en de trui die verdween al vlug in de rugzak.
Uren hebben we er doorgebracht….. en af en toe smeren maar met die crème , de zon brand er ongenadig, je staat toch bijna 4 km dichter bij de zon.
Veel, veel te vlug kwam er een einde aan deze mooie dag.
We doen zulke trips niet ieder jaar, wel elk jaar ene, en dan steeds een andere.
In stilte zijn we naar Thyon gereden, nog nagenietend , en overdonderd door zoveel natuur.
Het zal wel een paar jaar duren alvorens we er nog eens komen als ….??
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC01973-1.jpg Gans beneden in de diepte ligt Chamonix op ons te wachten………
Champex 20/7.
Hoe snel ons verlof voorbij gaat, bedenken we nu pas als we tot de ontdekking komen dat we hier al twee weken zijn.
Vandaag houden we het gemakkelijk. Rijden met de auto naar Champex/lac, gaan met de zetellift naar La Breya en vandaar te voet terug .
Een wandeling van rond de 8 km , altijd maar dalen over een breed pad.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02023.jpg Als we boven komen speelt Marc fotograaf voor een groepje Nederlandse jongeren die op doortocht zijn naar een huttentocht, we wensen hun veel succes en duiken het terras op.
We bewonderen nog maar eens het zoveelste mooie uitzicht, en kunnen tot in de Rohne vallei kijken.
Het afdalen gaat redelijk snel zeker omdat je heel lang kan blijven kijken naar het vertrek punt.
Onderweg komen we een Spanjaard tegen, die totaal overstuur maar vroeg ( veel Frans kon hij ook al niet) naar een paaltje, maar ja er staan zoveel wegwijzers, hij kon niet duidelijk maken wat hij wou /zocht. Ook de kaarten die hij bij had hielpen hem nog ons verder of verduidelijkte iets.
Liep dan weer een stuk naar beneden, dan weer voor, dook dan weer uit een bos op……. Hij kende niet het gsm nummer van zijn wandelmaten. Enfin het perfecte voorbeeld hoe het niet moest. Maar energie dat die man had, om jaloers op te zijn.
Later zijn we dan aan de weet gekomen dat hij deel uitmaakte van een groep die de tour rond de Mont Blanc deed……. En het was net dat bordje dat hij zocht.TMB. Maar wij zijn het tegengekomen dus hij ook wel.
In gedachten begonnen we al te overleggen wat Anja en Danny en Nikita aan het doen zouden zijn. Zij moesten ’s anderendaags in Les Collons aankomen.
Zo verliep onze wandeling nog eens zo vlug.
’s Avonds met hun gebeld, goede reis gewenst en dat ze zich geen zorgen moesten maken over eventueel te laat te komen. We zouden hun wel opvangen.
Les Collons ligt langs de weg 4 km lager dan Thyon maar in hoogteverschil 200 m.
Aankomst van onze wandelvrienden; 21/7
Al vroeg wakker zoals alle dagen trouwens, wie kan er blijven slapen als om 6.05 u de zon op je bed staat ?????
Onze eerste gedachten waren voor hun, waar zouden ze al zijn ?, om welk uur waren ze vertrokken ?………. Toen we het eerste smske kregen, ze waren op weg en Luxemburg al voorbij.
Dat wordt een lange dag, we weten het nog van toen onze kinderen destijds met hun kroost onderweg waren, wel nu is het net zo.
We gaan wat boodschappen doen,hoe krijg je anders de tijd voorbij.
En het lijkt wel of ze het Belgische weer voorop hebben gestuurd, regen en nog eens regen, al kon je goed zien dat het wolkendek niet zo dik was.
Prachtig toch he.
Dit zal hun uitzicht worden voor de komende twee weken. Het kon toch slechter zeg nu zelf.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02029.jpg We eten in de Placette nog maar eens een lekker stuk vlaai met vers fruit, en die speciale deeg, filterdun en toch twee lagen, kon ik maar aan het recept geraken, maar het zal wel “ specialité de la maison “ zijn .
We doen ons boodschappen naar boven en trekken dan maar al naar Les Collons.
We gaan op de bureau tegen Sandra zeggen dat ze op komst zijn en of we bij eventuele vertraging het linnen mogen op het appartement leggen????? Natuurlijk graag zelfs, weet je wat neem het nu al mee, hier is de sleutel en geef die zelf maar aan hun. Dat ze maandag maar komen betalen dat komt allemaal wel in orde.
Voila, dat is service.
Omdat we jaren terug er zelf eens gezeten hebben kennen we het op ons duimpje….. hoogste verdiep, redelijk terras , zwembad in het gebouw .
Eindelijk komt dan het verlossende smske, wij houden nu een rookstop en zijn Vex voorbij.
Dat kan dan niet zo lang meer duren………… en ja een half uurtje later draaien ze de straat in.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02030.jpg En nu kan een schone tijd beginnen………. En die regen dat heeft maar voor één dag geweest. En dan nog eens ene maar dat was al op het einde.
Alpenhoorn festival in Nendaz. 22/7
Als we tezamen reizen kunnen we allemaal in één auto…. We halen Anja en co op , en rijden via een binnenweggetje naar Nendaz.
We worden vriendelijk naar een overdekte parking verwezen, die dan ook nog gratis was.
Auto uit de zon, en wij weg.
De kabellift is niet ver af…
Bovengekomen is er direct stemming; hier en daar spelen al kleine groepjes , de kraampjes staan overal, de wijn vloeit al rijkelijk.
De mensen met hun grote koeienbellen openen de show, het is toch wel iets anders om te zien dan de fanfare die hier thuis voorbij stapt.
Dan maken alle aanstalten om zich te verzamelen op de grote weide.
Hoeveel het er juist waren, ik heb ze niet geteld, misschien dan Anja me verbeteren ???
Maar het klonk prachtig. Waarom moeten dan altijd de waterlanders komen ?? het wekt emoties op die ik niet dacht te bezitten .
Na enkele muziekstukken speciaal voor hun geschreven, worden er nog enkele uitgenodigd om apart te komen spelen, het blijkt dus niet alleen een feest te zijn, er is ook nog een wedstrijd aan verbonden.
Onder de klanken van de mensen met hun grote koeienbellen gaan we stilaan terug richting van de kabelbaan.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/Nendaz10.jpg Deze foto is nog van verleden jaar.Dit jaar was het heel warm en de zon straalde.
Omdat het onze vrienden hunne eerste dag is, doen we het langzaam aan.
In de namiddag rijden we nog rond, en laten hun de vallei zien. Val d’Herens zo goed gekend bij vele Vlamingen.
Anja zijn we dan ook nog naar de dam nog geweest ??????? het staat niet meer op mijn blaadje.? Verbeter me aub indien nodig.
Evolene viel zo in de smaak dat we er blijven plakken zijn en niet meer verder geraakt … Les Hauderes en Arolla zullen voor een volgende keer zijn.
Gemmipas 23/7
Vandaag zijn het grote manouvers en iedereen vroeg debout.
We gaan in Leukerbad met de kabelbaan naar boven en willen te voet de afdaling maken. +/- 900 m.
Nu had ik de eerste keer ook zoiets van “ moet ik daar af ????????” maar als je niet probeert weet je niet en dan viel het achteraf heel goed mee .
Zo goed dat het ondertussen al de vierde of vijfde keer is dat we het doen.
We hadden het geluk nog een parkeerplaats te vinden op de parking van de kabelbaan.
Dan Anja gerustgesteld, en wij naar boven.
Boven is het gebied van de Wilsstrübel, heel ruw.
Het is tevens een van de oudste passen en doorsteek naar Kandersteg.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02044.jpg Na een flinke chocomelk, de nodige zonnecreme, en we waren gestart.
We hebben allemaal van deze afdaling genoten.
Onderweg gegeten, en dat er soms stenen in de weg liggen daar kan Anja van meespreken…. De rest van het verlof met een pijnlijk been gelopen..
Dat het uitzicht aan alle kanten spectaculair is kan je hier wel zien.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02057.jpg Toen we dan beneden kwamen zijn we nog even doorgereden naar de Dallaschlucht. Kon nog goed in een moeite meegedaan worden.
Die nacht hebben we een onweer gehad zoals ik er zelden een geweten heb in Thyon. Nu kan het daar altijd veel erger lijken dan het is, en hoor je elke donderslag wel 6 keer, maar dat er mensen zijn die daar door slapen ……….. een teken dat de rust wel verdiend was.
Omdat tezamen op reis gaan , niet wil zeggen dag en nacht aan elkanders vel plakken ,ieder zijn vrijheid, alles kan en niets moet.
Trekken wij vandaag naar Italie. Het is gisteren zwaar geweest voor Marc zijn voeten, dus vandaag autodag.
Ik heb besloten van vandaag chauffeurke te spelen, en op goede hoop van zegen rijden we weg.
Of het opzettelijk was ?? of echt noodzaak, de Simplonpas naar bovenrijden achter een vrachtwagen tegen 30 p uur geeft je wel kans op een mooi uitzicht , maar vervelen gaat het wel doen.
Toen we eindelijk boven kwamen kreeg hij menig claxonconcert .
Maar ja er zijn mensen en fietsbellen, en ons Heer moet van elk zijn getal hebben zullen we maar denken…… en we reden de afdaling te gemoed.
Ik persoonlijk vind de afdaling heel mooi, en de Gondoschluct het bekijken waard.
Wat zou dit bruggetje al kunnen vertellen,en gezien hebben in zijn levensloop ?
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02075.jpg Het was rond de middag als we er aankwamen op onze bestemming.
Gelukkig vonden we snel een parkeerplaats en een vriendelijke zwitser naast ons die het systeem van betalen uit de doeken deed.
Het lijkt meer op een krasbiljet van de loterij dan een parkeer briefje, maar ja ander land andere zeden en gebruiken….
Het is een typisch noorditaliaans plaatsje, met oude huisje, gezellige pleintjes, en lekkere belegde broodjes, maar oh zo kleine tasjes koffie…
We hebben er wat rondgewandeld, geslenterd en rondgekeken.
Het werd echt te heet , en de winkels sloten op de middag dus maar terug richting Simplon.
Ditmaal geen spoor van camions die te traag reden, en op de col nog eens gestopt en dan zo langzaam terug op de studio aan.
Het moet niet alle dagen even laat zijn, en we hebben nu de kans om te gaan zwemmen, trappen af, en plons. Het is in de prijs inbegrepen voor al de huurders van het bureau.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02068.jpg?t=1187517558 Bericht: re: Thyon 2007/1 en volgende | Gepost op: 19-08-2007 16:23 | Gewijzigd: 19-08-2007 16:24 door Marc en Annette | Bewerken | Quote
Grachen /Hannigalp 25/7
Jaren geleden hebben we deze wandeling al eens gedaan en het is ons goed bevallen, dus vandaag een herhaling.
Maar ……… de weergoden zijn ons supergoed gezind maar de anderen niet.
Blijkt de cabine van Seethalhorn buiten dienst te zijn wellicht tot september.
Dan maar de andere genomen.
Bij onze aankomst boven begroet ons dit stilleven, en konden het niet laten om het met jullie te delen.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02092.jpg In feite is het zo dat je normaal een duo ticket kunt kopen.
Met de Seetal naar boven , de afdaling naar Hannigalp te voet, en daar terug met de kabelbaan naar beneden, maar enkele meters van elkaar.
Vandaag dus enkel naar boven en te voet terug.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02098.jpg Ook daarboven is het uitzicht grandioos, en komt daar helemaal in het hoekje geen bekende piepen …….. die markante top is toch van overal te erkennen …
Boven vragen we uitleg over de afdaling, niet te steil, anders is het niet goed voor Marc zijn knieën en zijn we te vroeg terug.
Niet te lang anders is het niet goed voor zijn voeten, dus de gouden middenweg via de Schlittenweg….
Het deed goed in de hitte veel tussen de bomen te vertoeven… onderweg een keuze aan picknick plaatsjes… en bankjes.
We zijn dan net voor we beneden kwamen nog wat gaan rusten op het terrasje aan het meertje, en hadden bewondering voor het werk dat twee mensen deden om de overtollig algen uit het water te halen.
Met de hitte van de maand juli moest het alle dagen op nieuw gebeuren of de vissen verstikte in het groen.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02102.jpg Gandegghutte.26/7
We hebben dit jaar absoluut niet te klagen van het weer, en dat in tegenstelling met 05/06 zullen we toch maar volgend jaar in Juli komen …. Is zo te zien wel aantebevelen.
Vandaag iedereen vroeg uit de veren, het is tijd met zulke prachtweer om een hoogtewandeling te doen………. Dit keer Gandeghutte boven Trocknersteg aan de voet van de Matterhorn.
We nemen een taxi in Tasch en op onze vaste stek wordt de auto gestald.
Wat verschieten we als de prijzen blijken gehalveerd te zijn tegen verleden jaar.
Hebben we te danken aan die grote parking die er gekomen is… de ene zijn dood is de andere zijn brood indachtig ………..
Voor CHF 57 staan we met vijf personen in Zermatt en straks ook nog terug, en is de auto heel de dag onderdak.
Ge moet heel het dorp doorstiefelen alvorens aan het station te komen….. maar het gaat vlug vooruit ; op een topdag als deze zijn er drie kassa’s open.
En dan begint het avontuur voor Anja , Danny en Nikita…. Het is hun eerste maal Zermatt.
Ogen tekort en open monden voor zoveel natuurpracht en geweld.
Al moet ik eerlijk bekennen dat het 20 j terug veel , en veel mooier was. Dan lag er nog sneeuw waar het nu grijze vlaktes zijn.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/Gandeghutte.jpg4.jpg Eerste tussenstation in Furi, en daar in de grote kabine naar Trocknersteg op net geen 3000 m.
Ik ben zeker dat Anja over deze dag ook nog foto’s gaat posten,dus ……… ga daar ook eens kijken aub.??
Van Trocknersteg naar de Gandegghutte is het maar een 35 m hoogte verschil , zonder afgrond of dieptes. .. ideaal dus.
Op het terras vinden we snel een plaatsje en worden er zoveel foto’s genomen …………en zoveel rondgekeken dat je er je eten zou voor vergeten.
Ik heb käseschnitte besteld, voor diegene die het niet moesten kennen:
Een dikke snee brood, rijkelijk besprenkeld met kirsch…… verschillende lagen Raclettekaas erover , en dat onder de grill……..
Smakelijk. !!! Als ge dat niet lust moet ge bij de boeren gaan eten.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/Gandeghutte.jpg13.jpg Het is zo moeilijk om al die panorama’s, al die indrukken vast te leggen…….. maar het wordt er al vlug frisser zeker op deze hoogte, en we beginnen maar af te zakken rond 15 u , zodat we ook in Zermatt dorp nog wat kunnen verblijven.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/Gandeghutte.jpg7.jpg Na de drukte van Zermatt achter ons gelaten te hebben, vinden we op de afgesproken plaats niet ver van de helihaven onze taxi op ons wachten, hij brengt ons weer veilig terug naar de auto…….. en de terug reis naar Collons verloopt merkelijk stiller dan de heenreis…….
Indrukken hebben tijd nodig om verwerkt te worden.
Emosson – Champery..27/7
Het schone weer blijft maar aanhouden, gelukkig.
Gisteren was een dure dag , vandaag houden we onze geldbeugel zoveel mogelijk dicht…
We vertrekken eerst naar Emosson, het ligt op de weg naar Chamonix, maar nemen de weg naar boven.
Het treintje van Chatelard naar boven is redelijk duur , voor iets dat je zelf kan verdienen. We zijn gegaan voor het uitzicht boven….
Anja gaat zeker haar mooie foto’s plaatsen dus ………
We zoeken een plekje binnen , want hoe mooi het weer ook is, en hoe hard de zon ook schijnt gelijk vanwaar de wind komt, het is altijd van over een gletsjer dus koel.
We wandelen de dam over en zoeken vlak tegen het water een plekje om te picknicken……. Wat heel goed lukt en smaken doet het altijd wel, in de vrije natuur.
We keren langzaam op onze stappen terug, en bezoeken nog het kleine kapelletje met zijn mooie glasramen …….. en zakken dan af….
We willen nog naar Champery rijden en ons voelen zoals de Adelaars……… hoog op ons nest.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02158.jpg Zeg nu zelf dat is toch diep he en steil recht .
We stallen de auto op de parking en gaan te voet op weg. Het duurt eigenlijk een beetje lang maar onderweg zien we nog de typische chalets voor deze kant…. Heel anders dan de mooie walliserchalets….en minder proper ook……….. Anja weet je nog ???
We vallen op een terrasje, en nu is het niet ver meer alvorens de afdaling begint.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02151.jpg Gelukkig is de terugtocht eens we uit de galerie zijn niet meer zo ver als de heenreis, en vinden we ons stalen ros terug. Na een romantisch bruggetje over te lopen.
Ook deze dag is veel te vlug voorbij gegaan, en te denken dat het verlof nu echt naar zijn einde loopt……………..
Combatseline……28/7
Vandaag doen we een wandeling vanuit Thyon.
Marc zwaait ons uit, en komt met de auto naar Siviez….. gaat daar met de stoeltjes lift naar boven en wacht ons op , van op het terras van de lift.
Anja, Danny en Nikita en ik gaan te voet.
Eerst via les Chottes, waar ik dus al over gesproken heb, het schijnt dat we hier op 2/3 van de weg zijn en we hebben maar een goed uurtje gelopen.
We gaan nog voorbij een echte koeienstal , awel chapeau de mensen die dat werk nog willen doen……niet moeilijk als je de levensomstandigheden bekijkt dat er al op veel alpages een Hongaarse vlag hangt omdat de zwitsers het niet meer willen doen, en ik zeker niet.
Al vlugger dan verwacht zijn we ook op het terras en drinken tezamen iets.
De bedoeling is van verder door te wandelen naar de Cleuson –dam en dan te voet terug te komen tot aan Combatseline ( de lift) en daar met zijn alleen naar beneden en met de auto terug.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02181.jpg Eenmaal een eindje uit het zicht van het terras zochten we enkele grote stenen en werd onze mondvoorraad aangesproken.
Was het weer aan het veranderen ????? veel wind was er in alle geval, maar zeker niet koud.
Over dit smalle paadje zijn we dan verder gewandeld, tot het echt te steil werd…. Samen uit , samen thuis……we hebben demitour gemaakt en zijn nog een tijdje op het terras blijven zitten, en dan met de stoeltjes lift terug.
Het zou toch te ver geweest zijn voor Marc om tot aan het stuwmeer te lopen en dan nog terug.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02178.jpg We waren al bij al heel tevreden met deze dag, we hadden onze spieren weer eens losgegooid, en ons tong ook …. En hadden om te zeggen niet uit de vallei geweest.
Zermatt –Schwarze 29/7
Vandaag laten we onze vrienden onder hun rusten, en wij trekken naar Zermatt.
Ik heb altijd iets gehad met de Matterhorn en het zal altijd zo blijven.
Of ik het zal halen weet ik niet, maar ik probeer zeker nog een keer bij de Hörnli hutte te geraken. Het grootste probleem buiten het hoogteverschil is , dat je op tijd terug bij de cabine moet zijn om terug in Zermatt te geraken, maar ooit, jazeker weten ooit begin ik er eens aan, maar zal dan langer nodig hebben dan de beroemde 5 min.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02183.jpg Hier zie je op Schwarzee de weg die er naar toe loopt.
Vandaag gaan we er aan voorbij……gaan via het kapeletje aan het kleine meer rechts af.
Ook hier zijn er weer verschillende wegen die naar Zermatt gaan, maar wij nemen de minst begane….. het lijkt in het begin wel een puzzel, van de ene steen naar de andere om de merktekens in het oog te houden.
Opeens staan we met onze voeten temidden tussen de edelweisen…………. Prachtig toch.
Afblijven is de boodschap hoe moeilijk het soms ook is..
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02192.jpg We blijven zo ongeveer onder de cabines lopen en komen na een prachtige wandeling en de vermoeidheid in ons benen op Füri aan.
Hier is het voor Marc genoeg geweest en we nemen graag de cabine terug naar Zermatt…. Slenteren nog wat door het dorp.
Kopen een ijscrême zo een echte lekkere met van die wafeltjes ter plaatse gebakken.
Zermatt blijft voor vele veel te druk, te mondain, soms te kitscherig, maar toch altijd word ik er naartoe getrokken, het is toch zo een speciale sfeer.
De koetsen voor de rijke hotel gasten, de elektrische taxi’s voor de gewone mensen.
Twee keer per dag lopen de geiten door het dorp enkel en alleen maar voor het plezier van de toeristen……..De goudwinkels steken mijn ogen uit, niet dat ik jaloers ben dat ik het niet kan kopen, maar wat je hier ziet is toch uniek.
Gelukkig staan op de heel dure stukken geen prijzen op, of die man met zijn str…. Kar van de paarden kon ook nog de lijken verzamelen.
Onze taxi staat ook nu te wachten en na een tijdje komen er nog mensen en zijn we terug in Tasch voor we het weten.
Het zal laten diner zijn vandaag….
Hochsaas –Weismies –Kreuzboden. 30/7
Ook wij hebben gisteren een dag rust gehouden en gewinkeld …. Vandaag staat de laatste grote wandeling op ons programma…….
We rijden naar Saas Grund en nemen daar de cabine naar Kreuzboden, stappen over en komen op Hochsaas aan.
Bewondering alom als we de echte klimmers tegen de wand zien hangen, en hebben niets dan lof over het tempo dat ze er dan nog opnahouden.
Als klein mierenstipjes kruipen ze voort.
We genieten nog van het panorama rondom en weten natuurlijk niet meer waar eerst kijken.
Willen we beneden geraken zullen we toch moeten aan de afdaling beginnen.
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02212.jpg Maar de gelegenheid om eerst tot aan de gletsjer te wandelen en de crevassen van dichtbij te bekijken kunnen we maar moeilijk weerstaan.
Ergens staan er hier op topic al foto’s van……..en Anja heeft er beslist ook nog genoeg gggg.
De klimmers komen in kleine groepjes naar beneden, maken de koorden pas los als alle gevaar geweken is……… hoed af . Ik wou dat ik het ook kon/durfde.
We vertrekken dan aan de afdaling, en versterken onderweg de innerlijke mens.
Temidden van dit grootse decor…….. ons hart staat stil als we de staalkabel in het oog krijgen waarover regelmatig iemand loopt…….. ’t zal niet voor mij zijn..
We hebben de Weismieshutte al een tijdje in ons vizier alvorens we er echt binnenduikelen…
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02228.jpg Er wordt rondom ons veel vlaams gesproken, maar niet alle mensen zijn even vriendelijk…… gelukkig zijn het enkele uitzonderingen die geen goede dag zeggen. Zeker niet goed geslapen vannacht ??
http://i66.photobucket.com/albums/h280/marcenannette/DSC02241.jpg Na nog een redelijk stukje wandelen komen we dan terug bij het station van Kreuzboden.Vanwaar we dan weer als tevreden mensen naar Saas Grund afzakken.
Nu begint het toch echt wel te knagen dat het verlof op zijn einde loopt…….
We rijden nog een dag naar Ovronnaz, waar j m Pfaff destijds zijn chalet had, doen daar een nieuwe wandeling, niet zwaar……… we moeten niet thuiskomen met ons tong op ons tenen.
Donderdag bezoeken we onder zware onweer Geneve…….. de koele stad, met allemaal stijf aangeklede mensen, de beschaving ten top…….. wat een verschil met 185 km verder … maar toch hou ik ook van deze stad, zijn winkels en vooral zijn fontein…… een unikum in de wereld.
Vrijdag hebben we nog de massaschlucht gedaan, en Naters ook bezocht.
’s Avonds hebben we dan ons laatste flesje gekraakt, teruggekeken op dit prachtig verlof….
Het was met tranen in de ogen dat we onze vrienden zagen vertrekken, zij reisde zaterdag morgen af.
We waren heel tevreden toen we van onderweg nog enkele smskes mochten ontvangen
